Evangelisatie in de Trein
Onderweg naar een verjaardag kwam ik in een hele drukke trein te zitten op een klapstoeltje dicht op elkaar naast twee meiden. Schuin tegenover mij zat nog een oudere man met grijze haren en er stonden wat mensen rondom. Rechts van mij een dame die op haar telefoon zat te kijken. En links van mij zat een dame een kaasstengel te eten. Ik moest even landen na het zitten en met mijn thee in de ene hand probeerde ik het folie van de appelflap te halen die op mijn schoot lag. Ik zei tegen de dame links van mij: ‘Het is wel lekker knus zo hè, maar ik ben blij dat ik toch even zit’. We raakte aan de praat.
Festival Thuishaven
Zij vertelde dat ze onderweg was naar het festival Thuishaven. Ik reageerde heel enthousiast, want ik hou zelf wel van een feestje en ik ging vroeger vaak naar wereldse festivals. Ik vroeg wat voor muziek het was en zij vertelde dat het een techno-feest was. Ik vertelde dat ik een keer op Lowlands was geweest en dat ik toen Paul Kalkbrenner wel goed vond. Dus ik vroeg of zij voor iemand specifiek kwam die ze graag wilde horen. Ik kende de naam alleen niet die zij noemde.
De heilige geest aan het werk
Ik vertelde dat ik niet meer zo op de hoogte was en christelijk muziek luisterde en naar christelijke festival ging. Ik was eerst atheïst, maar ik ben christen geworden. Ik zag een verbaasde blik in haar ogen. Ze vroeg aan mij; ‘Hoe ben je dan christen geworden?’. Ik vertelde over mij getuigenis. (Die laat ik even in deze blog achterwege). Vervolgens zei ik daarna, dat ik eerst een oud, verkeerd beeld had van christenen en de kerk.
Een saaie kerk met houten banken en ik vertelde hoe hip het nu was. Met drums, elektrisch gitaar en zachte, lekker zittende stoelen. En dat er ook christelijke feestjes zijn. Maar dat ik in het begin toen ik mijn leven aan de Heer wou geven ik het wel eng vond want, wat betekent het dan? Mag ik dan niet meer leuke dingen doen? Ik vertelde dat ik zoveel meer heb teruggekregen van de Heer, dat ik niets mis in mijn leven.
Een studenten-Bijbel voor een student
Zij vertelde over haar eigen geloof waarmee zij was opgegroeid en dat ze niet meer zo geloofde. Ze gaf een opening, ze zei dat ze misschien weer in haar geloof wilde verdiepen. Ik zei, nou misschien ben je nu in een feest-fase, maar als je wilt heb ik een bijbel voor je. Eerst zei ze nee, want ja. Straks halen ze alles uit je tas bij de beveiliging, dat is zonde. Dus ik zei, ik heb ook nog een klein boekje. En ik zal je het even laten zien. Het is niet zo groot. Ik haalde een klein rood boekje en een studenten bijbel (ze studeert verpleegkundige) uit me tas en zei; ‘Een cadeautje van God, voor jou’. En ze vond het toch wel leuk.
Vertellen aan mijn vriendinnen
Ze zei, ik zal zo tegen me vriendinnen vertellen, wat ik nu weer heb meegemaakt. Ik vind het echt een heel leuk gesprek, totaal niet verwacht. Ik zei; ‘Dankjewel, ik vond het ook echt een heel leuk gesprek. Zie het als een opwarmertje voor je feest van vanavond en God zegen. Toen stopte de trein op station Amsterdam Centraal.
Gods Plan
Ik was helemaal niet bezig met evangeliseren. Ik was juist even aan het uitrusten. En God heeft mij weer precies gezet op de juiste plek op het juiste moment. In de drukke trein, precies naast haar. Terwijl ik normaal niet op een klapstoeltje ga zitten. God is zo goed en machtig, Hij heeft alles onder controle in het unieke plan wat Hij voor jou en mij heeft gemaakt. Ik bid dat deze 20-jarige dame haar ogen en oren worden geopend en dat ze gauw weer terugkeert naar de Heer, met een volledige doop in water en geest in Jezus naam, Amen.
